- 57 stk.
- 06.03.2020
Elsta, einfaldasta og algengasta bindingin heitir einskefta og þar liggja fyrirdrögin til skiptis yfir einn og undir einn uppistöðuþráð. Nafn sitt dregur einskefta af því að í gamla kljásteinavefstaðnum var einskefta ofin með einu vefskafti en fjórskeft vaðmál var aftur á móti ofið með þrem sköftum. Einskeftu má vefa á tvö hafaldasköft og tvö skammel í láréttum vefstól, en í dag eru vefstólar yfirleitt ekki með færri hafaldasköft en fjögur og einskeftan því dregin inn á fjögur hafaldasköft og ofin eins og sýnt er á bindimunstrunum sem hér birtast. Þegar notaður er fínn þráður með þéttu varpi er oft hentugra að draga inn á fjögur hafaldasköft og binda upp fjögur skammel í trissuvefstól. Þá er fyrsta og þriðja skammel stigið samtímis og annað og fjórða skammel til að fá annan hvern uppistöðuþráð til að hækka og lækka til skiptis.
Sigrún P. Blöndal segir í bók sinni að einn fallegasti vefnaður sem hafi verið ofinn hér á landi sé ullareinskefta sem var notuð í fatnað, kjóla og peysufatasvuntur og eru nokkur af hennar munstrum inni í gagnagrunni þessum.